تأثیر آموزش بهداشت روانی بلوغ بر پرخاشگری، ترس از تصویر تن و سازگاری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان های شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بهداشت روانی بلوغ بر پرخاشگری، ترس از تصویر تن و سازگاری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان های شهر اهواز می باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این مطالعه، از تمام دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان های شهر اهواز در سال تحصیلی 91-1390 تشکیل شده است. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به حجم 15 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای برای گروه آزمایش و 15 نفر نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسش نامه های پرخاشگری باس و پری، نگرانی درباره ی تصویر بدنی و پرسش نامه ی سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ و برای تحلیل داده ها، از نرم افزار spss16 و روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل مانکوا نشان داد که: الف) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. ب) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش ترس از تصویر تن دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. ج) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث افزایش سازگاری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. د) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش خرده مقیاس-های پرخاشگری شامل پرخاشگری فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت در دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. و) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث افزایش خرده مقیاس های سازگاری شامل سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی در دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود.